Reebout Roken

Ik laat jullie meegenieten van het verhaal van Johan over het roken van zijn eerste reebout.

Reebout roken doe je zo!

Bij deze een vrij verhaaltje over mijn eerste gerookte reebout… Mijn naam is Johan Postma, ben Nederlander van oorsprong en woon sinds 2008 in West Zweden te midden van bossen en meren die gevuld zijn met eland, ree, forellen en baars en runnen mijn vrouw en ik een kleine Herberg voor wandelaars, vissers en hobby natuurfotografen. In de afgelopen jaren groeide mijn idee dat het leuk zou kunnen zijn om vis en vlees uit eigen omgeving te kunnen roken voor onze gasten. Na veel zoeken op internet en winkels en lang nagedacht te hebben over wat bij mijn situatie zou passen viel mijn oog op de Bradley Smoker die ik uiteindelijk een paar weken in Nederland, tijdens een weekje herfstvakantie, heb gekocht. Na m’n eerste kipfilets te hebben gerookt, een stukje meegebracht eland gerookt te hebben en te hebben gedeeld met m’n vrouw en ouders en buikspek te hebben omgetoverd tot bacon durfde ik het aan om bekenden in mijn Zweedse omgeving te vertellen “ik kan roken”… Ik vertelde het onder andere aan “meester” Morgan, vriend, elandjager en schoolmeester van onze kinderen die meteen enthousiast reageerde;” dan krijg je een reebout van drie kilo van mij die je kunt roken als test”… Natuurlijk was ik reuze blij met zo’n kans die ik al zo snel kreeg, maar tegelijk bekroop het mij… hoe rook ik een reebout van drie kilo… Ik ben meteen het internet maar weer opgedoken en kwam gelukkig vrij snel uit bij SmokeyJohn. Ik “vrat” alle informatie op zijn site en genoot van alle beelden.

Pekelen van de reebout

Natuurlijk zit er nogal wat verschil tussen paling en reebout maar het principe werd me helderder. Ik koos voor een pekelbad van vijf liter water met een halve kilo zout, drie laurierbladen en een paar jeneverbessen en liet het geheel afgedekt vijf uur staan. Daarna droogde ik de bout in een dikke handdoek en liet hem daarna nog een uurtje in de wind aan de rand van het meer hangen.

Roken en garen van de reebout

Daarna kwam het echte werk… rookoven op temperatuur brengen en ondertussen overtuigd raken van mijn verdere keuzes hoe ik dit aan zou pakken… drie uur lang in elzenrook van 110 graden met wat extra takjes jeneverbes uit eigen tuin tot een kerntemperatuur van 72 graden. Nadat ik de bout netjes aan een haak in het midden hoog in de oven had gehangen begon het wachten… en steeg de spanning;”zou dit wel goed komen, was dit niet te hoog gegrepen, was dit niet eeuwig zonde, wie kon me helpen…”. Dus… ik contacte via FB Smokey John die me de gehele verdere rookperiode, tot 00.15 uur ’s nachts!!! geduldig en ter zake kundig ter zijde stond. Op 1100 kilometer afstand. Aanvankelijk werd ik gerustgesteld en zou het wel los lopen… maar tegen middernacht steeg de temperatuur niet verder dan 69 graden. Hoe nu verder…?

Nagaren van de reebout

Smokey John kwam met een gouden idee… “haal de bout er maar uit, leg hem maar in de alu folie en wikkel er maar iets diks isolerends omheen”. En voilà… de kerntemperatuur van de bout stijgt binnen een kwartier nog drie graden hoger. De heilige 72 graden kerntemperatuur is bereikt en ik voel me bevrijd van het idee “hoe moet dit lukken”… Vandaag zou Morgan om 1500 uur na zijn werk mijn kunsten komen bewonderen en beoordelen. Om 1230 uur hield ik het niet meer van de spanning en belde ik hem op… “kom dan maar gelijk naar school, dan zullen we je werken toetsen”… Eenmaal aangesneden was zijn eerste reactie;”dat ziet er al hemels uit, maar we zullen de rest van het testteam ook even vragen… en liep de klas in en riep naar alle aanwezige kinderen…”wie wil Johan’s gerookte reebout proeven?”. Meteen waren de bankjes leeg en binnen een mum van tijd de helft van de bout kaal!!! Goed gekeurd!!! Een tien!!! Dat was me op school vroeger nooit gelukt. Mijn welgemeende dank gaat natuurlijk uit naar Smokey John die mij tot in de kleine uurtjes rustig en geduldig terzijde stond. (edit Smokey John: Graag gedaan!) Tot horens, groeten, Johan. Hanneke och Johan Postma Edsleskogs Wärdshus