Het kweken van glasaal – de kweek van paling

Er zijn weer berichten op het nieuws verschenen dat er vooruitgang is geboekt met het kweken van glasaal.

De palingkwekers zijn hier al jaren mee bezig en via de Universiteit van Leiden is het gelukt om inderdaad de bevruchting plaats te laten vinden. Er is nog slechts 1 groot probleem. Wat eten die net geboren glasaaltjes (of larven) nou om te kunnen groeien?

Het kweken van glasaal

Helaas is de conclusie dat men daar nog steeds niet achter is gekomen, maar hopelijk duurt dit niet lang meer. Dan kunnen we door uitzetting in de vrije natuur van de gekweekte glasaal weer volop de “wilde” paling gaan bevissen. De Natuurorganisaties zijn niet te spreken over het uitzetten van deze gekweekte glasaal vanwege eventuele ziektes en erfelijke foutjes, maar ik denk dat het een zeer goede oplossing zal zijn voor de redding van de wilde aal. Het zijn dan een soort reageerbuis baby’s geworden.  Ik hoop zo dat het eens gaat lukken en we kunnen blijven genieten van de kweekpaling, zowel voor de visserij als voor de rokerij.

Nu gaat het kort samengevat nog zo. De piepjonge paling wordt geboren in de Sargassozee en legt dan de lange tocht naar Europa af. Wat ze ondertussen eten is dus onbekend, maar ze groeien wel. Er wordt vervolgens heel veel glasaal weggevangen voor de Portugal en Spanje voordat het Europa bereikt. Deze glasaal is deels voor directe consumptie en deels voor de kweek van volwassen paling. De kweekpaling komt dus voort uit glasaal van ongeveer 2 tot 3 jaar oud. Een klein deel komt aan bij de kust van Europa en probeert dan de zoete wateren te bereiken. Onder andere via sluizen komen de glasaaltjes ook Nederland binnen om te kunnen doorgroeien tot volwassen paling. De paling die alles overleeft heeft wil zich vermenigvuldigen en moet om te paren op een gegeven moment terug naar de Sargassozee om deze levenscyclus te herhalen.

Wil je meer over de oorsprong van de Paling lezen klik dan hier: De Paling